کاردیومیوپاتی چیست و چگونه درمان می‌شود؟

بیماری‌های قلبی به دلیل خطرات قابل توجهی که دارند به عنوان بیماری‌های حیاتی تعریف می‌شوند. بیماری‌های عضله قلب که کاردیومیوپاتی نام دارند جزو آن دسته از بیماری‌هایی است که نباید از آن غافل شد. کاردیومیوپاتی که یک بیماری مهم قلبی است باعث بدتر شدن عملکرد قلب می‌شود و زندگی فرد را به خطر می‌اندازد.

کاردیومیوپاتی چیست، انواع آن کدام است؟

طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت (WHO)، کاردیومیوپاتی به بیماری‌های عضله قلب گفته می‌شود که باعث بدتر شدن عملکرد قلب می‌شود. درمان این بیماری‌های عضله قلب با پیوند قلب امکان‌پذیر است.

عضله قلب که در قلب قرار دارد و به آن میوکارد می‌گویند در اثر شرایط مختلف ضعیف شده و بیماری کاردیومیوپاتی ایجاد می‌کند. عضله قلب به طور نامتقارن ضخیم یا نازک می‌شود و نمی‌تواند خون را به طور مؤثر پمپاژ کند. نارسایی احتقانی قلب ممکن است در کاردیومیوپاتی مزمن ایجاد شود. 3 نوع مختلف کاردیومیوپاتی وجود دارد که یک بیماری قلبی ژنتیکی و مادرزادی است.

کاردیومیوپاتی اتساع یافته

قلب به‌تدریج بزرگ می‌شود و بر این اساس حفره‌های قلب منبسط می‌شوند. نیروی انقباض قلب به‌تدریج به نسبت معکوس کاهش می‌یابد. اگرچه کاردیومیوپاتی متسع که باعث نارسایی قلبی می‌شود، یک بیماری پیش‌رونده است، اما در هر بیمار می‌تواند خود را متفاوت نشان دهد. از آنجایی که این یک اختلال مادرزادی است، در برخی از دوران کودکی، برخی جوانی و برخی در بزرگسالی دیده می‌شود و بزرگ‌شدن قلب در طول ماه‌ها و سال‌ها اتفاق می‌افتد.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

عضله قلب ضخیم می‌شود و شکل قلب مخدوش می‌شود. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، یک بیماری مزمن، معمولاً در دیواره جداکننده بطن راست و چپ قلب دیده می‌شود. دیواره ضخیم قلب سخت می‌شود و پمپاژ خون به قلب را دشوار می‌کند. این بیماری که در دوران کودکی و بزرگسالان جوان شایع‌تر است، ممکن است در برخی موارد به کاردیومیوپاتی متسع تبدیل شود. در حالی که خطر مرگ ناگهانی با اختلالات ریتم در سنین جوانی و میان‌سالی زیاد است، خطر نارسایی قلبی در سنین بالاتر بیشتر است.

کاردیومیوپاتی بطن راست آریتموژنیک

در بیماری که باعث اختلال در ریتم و ضعف انقباض در قلب می‌شود، سلول‌های چربی به جای سلول‌های ماهیچه‌ای با شدت بیشتری در عضله قلب قرار می‌گیرند. این بیماری که به طور کلی در دیواره بطن راست مشاهده می‌شود، گاهی اوقات می‌تواند در دیواره بطن چپ نیز مشاهده شود.

علت ایجاد کاردیومیوپاتی

دلایل زیادی  از جمله بیماری عروق کرونر، بیماری‌های دریچه قلب، تنگی دریچه قلب، فشار خون بالا، بیماری‌های التهابی سیستمیک، بیماری‌های سیستمیک متابولیک، مسمومیت‌های مختلف و دلایل ژنتیکی می‌تواند باعث بیماری کاردیومیوپاتی شود. بسته به ارثی بودن یا نبودن آن، کاردیومیوپاتی‌ها می‌توانند اولیه باشند (ژنتیکی و غیر) و ثانویه (اکتسابی) نیز گروه‌بندی می‌شوند.

عفونت‌ها، بیماری‌های التهابی سیستمیک یا ناهنجاری‌های ژنتیکی می‌توانند منجر به این بیماری شوند. بیماری‌های عروق کرونر نیز جریان خون به قلب را کاهش می‌دهند و باعث می‌شوند قلب سخت‌تر کار کند و عضله قلب را ضعیف می‌کند. قرارگرفتن بدن در معرض اثرات سمی بیش از حد، مانند مصرف زیاد الکل، عضله قلب را نیز ضعیف می‌کند. با این حال، تغذیه نامتعادل و کمبود ویتامین نیز قلب را ضعیف می‌کند.

علائم بیماری کاردیومیوپاتی چیست؟

روند شکل‌گیری بیماری کاردیومیوپاتی می‌تواند ماه‌ها و سال‌ها طول بکشد. در این فرایند، علائم ممکن است در مراحل اولیه بیماری دیده نشود. این بیماری ممکن است به طور اتفاقی در طی مراحل تشخیصی مانند اشعه ایکس قفسه سینه برای تشخیص بیماری دیگر کشف شود. با این حال، اغلب در بیماران علائم زیر مشاهده می شود:

• ضعف،
• درد قفسه سینه
• تنگی نفس و تنگی نفس شبانه
• تپش قلب
• ادم در پاها
• ممکن است علائمی مانند غش نیز وجود داشته باشد.

کاردیومیوپاتی چگونه  درمان می‌شود؟

تشخیص کاردیومیوپاتی‌ها را می‌توان به‌سرعت پس از آزمایش‌هایی مانند عکس‌برداری ساده از قفسه سینه، اکوکاردیوگرافی و الکتروکاردیوگرام انجام داد. در موارد نادر، تشخیص با بررسی بافت دیواره قلب با انجام بیوپسی اندومیوکارد انجام می‌شود.

پسرفت بیماری یا کاهش شکایات به سمت علت زمینه‌ای هدایت می‌شود. اگر بیمار دچار انسداد عروق کرونر باشد، با باز کردن انسداد با بالون، استنت یا بای پس می‌توان شکایت را کاهش داد. اگر الکل عامل بیماری باشد، اولین قدم قبل از درمان، ترک الکل است. سپس با دارو و برنامه غذایی می‌توان بیماری را تحت کنترل درآورد. با داروهای مختلفی که برای نوع بیماری استفاده می‌شود، حجم کار قلب کاهش می‌یابد و قلب راحت‌تر کار می‌کند.

در کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، اگر افزایش ضخامت وجود داشته باشد که از پمپاژ خون از قلب جلوگیری کند، تراشیدن عضله قلب با جراحی یا نازک شدن کنترل شده با تزریق الکل ممکن است در نظر گرفته شود. در برخی موارد می‌توان از ضربان‌ساز یا دستگاه شوک قلبی که در بدن قرار می‌گیرد برای تنظیم ریتم قلب استفاده کرد. ضربان‌ساز همچنین جایگاه مهمی در درمان این بیماری دارد، زیرا در نارسایی قلبی نیز فوایدی را به همراه دارد.