هولتر قلب

هولتر قلب نامی است که معمولاً الکتروکاردیوگرام دینامیک مطابق با هولتر (از فیزیکدان آمریکایی نورمن هولتر که این روش را در سال ۱۹۶۱ اختراع کرد.) می‌نامند.

این روش در واقع نوعی نوار قلب است و یک آزمایش غیر تهاجمی است که با استفاده از یک ضبط‌ کننده کوچک انجام می‌شود که به لطف الکترود‌های اعمال شده روی قفسه سینه بیمار، به طور مداوم فعالیت الکتریکی قلب را کنترل می‌کند و امکان ارزیابی منظم بودن ریتم و وجود آریتمی‌های قلبی، تغییرات ضربان قلب را فراهم می‌کند.

هولتر قلب برای چه مواردی استفاده می‌شود؟

هولتر قلبی نوعی الکتروکاردیوگرام است که در صورت وجود آریتمی‌های مشکوک ناپیوسته انجام می‌شود، یعنی به صورت نامنظم ظاهر می‌شود و به همین دلیل توسط نوار قلب کلاسیک در حالت استراحت یا الکتروکاردیوگرام تحت استرس، ثبت نمی‌شود. ویژگی آن این است که با استفاده از یک الکتروکاردیوگراف قابل حمل انجام می‌شود که فعالیت قلب را حداقل ۲۴ ساعت متوالی نظارت می‌کند.

به طور خاص، این آزمون برای موارد زیر نشان داده شده است:

• تشخیص آریتمی‌های قلبی ( آریتمی‌های هیپوکینتیک که در آن تعداد ضربان کمتر از حد متوسط ​​است و آریتمی تاکی که در آن تعداد ضربان بالاتر از میانگین است که معمولاً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است.)
• مطالعه اختلالات ریتم قلب ناپیوسته
• تشخیص بیماری ایسکمیک قلب (به ویژه در مواردی که به صورت بی‌صدا رخ می‌دهد، یعنی با علائم مهمی مانند درد کلاسیک آنژین همراه نیست.)
• عمیق شدن اختلالاتی مانند تپش قلب، درد قفسه سینه، سرگیجه
• بررسی عملکرد دستگاه‌های کاشته شده مانند ضربان ساز
• نظارت بر پارامتر‌های قلبی که با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها یا دارو‌های عصبی قابل تغییر هستند.

ضبط ۲۴ ساعته از فعالیت الکتریکی قلب

هولتر قلب ثبت مداوم فعالیت الکتریکی قلب در طول روز، به عبارت دیگر از صبح امروز تا صبح فردا می‌باشد. این معاینه به صورت سرپایی انجام می‌شود و نیاز به آمادگی خاصی ندارد.

در عمل، ضربان قلب با استفاده از دستگاهی متشکل از یک ضبط کوچک ثبت می‌شود. کابل‌های دارای الکترود بر روی قفسه سینه بیمار اعمال می‌شود و امکان تشخیص را فراهم می‌کند. هنگامی که هولتر قلب قرار گرفت و ضبط شروع شد، بیمار می‌تواند به خانه برود.

هولتر قلبی می‌تواند توسط هر کسی استفاده شود

 از نوزادان تا افراد مسن می‌توانند از این هولتر استفاده کنند. معاینه بدون درد است و ناراحتی ایجاد نمی‌کند. هیچ مورد آمادگی پیش از آزمون وجود ندارد و تنها اقدامات احتیاطی مورد نیاز در طول دوره استفاده از الکترود‌ها این است که یک دفترچه یادداشت از فعالیت‌های خود داشته باشید و ناحیه‌ای را که در آن هولتر قرار گرفته‌است، خیس نکنید. در واقع، توجه به فعالیت‌های روزانه به شما این امکان را می‌دهد که ضربان قلب خود را در شرایط خاص (در طول وعده‌های غذایی یا فعالیت بدنی شدید) کنترل کنید.

پارامتر‌های تنظیم شده (مدت زمان معاینه و ضربان قلب قابل تشخیص) دستگاه در کلینیک توسط پزشک متخصص اعمال می‌شود. متخصص قلب ۵ تا ۱۰ الکترود را روی قفسه سینه اعمال می‌کند که توسط کابل به ضبط‌کننده متصل می‌شود. ضبط‌کننده در تمام مدت نظارت با استفاده از‌ شانه یا کمربند توسط بیمار حمل می‌شود. الکتروکاردیوگرام هولتر به طور مداوم  فعالیت الکتریکی قلب را ضبط می‌کند.

پس از اینکه آزمون هولتر قلب انجام شد، پزشک به لطف نرم‌افزاری که قادر به سازماندهی داده‌های ثبت شده است، ردیابی را تفسیر می‌کند، به دنبال پاسخ سؤال بالینی اولیه می‌گردد و گزارش را تهیه می‌کند.

کار‌هایی که با هولتر نباید انجام داد

در کل دوره‌ای که ضربان قلب پایش می‌شود، جلوگیری از جدا شدن الکترود‌ها ضروری است، زیرا این احتمال شامل عدم ثبت هولتر الکتروکاردیوگرام برای دوره‌های کم و بیش طولانی است و باعث می‌شود که معاینه نامعتبر شود. برای جلوگیری از این امر، بیمار باید از موارد زیر اجتناب کند:

• دوش گرفتن یا در هر صورت قفسه سینه خود را شستن که می‌تواند به تجهیزات آسیب برساند.
• استفاده از کرم‌ها قبل از استفاده از الکترود توسط متخصص قلب
• انجام فعالیت‌هایی که باعث تعریق بیش از حد ‌شود.
• خود را در معرض میدان‌های مغناطیسی قرار دادن که می‌تواند ضبط را مختل کند یا حتی به خطر بیاندازد.