سطح پایین اکسیژن در خون که با نام هیپوکسمی نیز شناخته میشود، میتواند علائمی مانند سردرد، مشکل در تنفس، ضربان قلب سریع و کبودی پوست را ایجاد نماید. بسیاری از بیماریهای قلبی و ریوی، بیمار را در معرض خطر هیپوکسمی قرار میدهند. از آنجایی که عدم آگاهی و شناخت کافی از این بیماری میتواند خطر آفرین باشد، لازم است با تمام دلایل کاهش اکسیژن خون آشنا شوید. به این منظور با ما در این مقاله همراه باشید.
هیپوکسمی چیست؟
هیپوکسمی زمانی اتفاق میافتد که سطح اکسیژن در خون کمتر از حد طبیعی باشد. اگر سطح اکسیژن خون خیلی پایین باشد، بدن فرد بیمار ممکن است به درستی کار نکند. اکسیژن از طریق ریهها به خون وارد میشود. وقتی نفس میکشید، اکسیژن هوا از طریق ریهها به کیسههای کوچک هوا رفته و مویرگهای نزدیک آن حرکت میکنند تا اکسیژن را جذب نمایند. در نهایت، اکسیژن از طریق خون به بافتها و اندامهای سراسر بدن گسترش پیدا میکند.
اگر فردی نتواند اکسیژن کافی تنفس کند یا اگر اکسیژنی تنفس شده، نتواند در خون جذب شود، هیپوکسمی اتفاق میافتد. از آنجایی که هوا و جریان خون هر دو برای داشتن اکسیژن کافی در خون مهم هستند، بیماریهای ریوی و مشکلات قلبی هر دو خطر هیپوکسمی را افزایش میدهند.
علائم کاهش اکسیژن خون
بسته به شدت و وخامت شرایط، کاهش اکسیژن خون میتواند منجر به علائم خفیف یا منجر به مرگ شود. علائم هیپوکسمی بسته به شدت و علت زمینهای متفاوت است. برخی از علائم هیپوکسمی عبارتاند از:
سردرد
مشکل در تنفس یا تنگی نفس
ضربان قلب سریع و شدید
سرفه
خس خس سینه
سرگیجه
رگههای آبی رنگ در پوست، ناخنها و لبها
علت کاهش اکسیژن خون
هیپوکسمی دلایل زیادی دارد، اما شایعترین علت آن بیماریهای زمینهای است که بر جریان خون یا تنفس تأثیر میگذارد (مانند بیماریهای قلبی یا تنفسی). همچنین برخی از داروها میتوانند تنفس را کند کرده و منجر به هیپوکسمی شوند.
از دیگر دلایل کاهش اکسیژن خون میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آپنه خواب و بیماری خفیف ریه میتواند باعث هیپوکسمی شبانه شود، یعنی زمانی که سطح اکسیژن خون در طول خواب کاهش مییابد.
قرار گرفتن در ارتفاعات زیاد همچنین میتواند باعث کاهش اکسیژن شود، به همین دلیل تنفس در زمان کوه نوردی سخت میشود.
از شرایط پزشکی که میتواند منجر به هیپوکسمی شود عبارتاند از:
مسائل مربوط به عملکرد قلب و ریه میتواند منجر به شرایطی شود که باعث کاهش اکسیژن خون میشوند:
عدم تطابق تهویه – پرفیوژن (V/Q)
برای اینکه اکسیژن به جریان خون برسد، هم به جریان هوا در ریهها (تهویه) و هم جریان خون به آنها (پرفیوژن) نیاز است. اگر یکی از این موارد کار نکند، در نهایت با اکسیژن زیادی در ریهها مواجه خواهید شد، اما جریان خون بسیار کمی برای برداشتن آن وجود خواهد داشت، یا برعکس. به این حالت تهویه – پرفیوژن یا عدم تطابق V/Q گفته میشود. این مشکل عموماً ناشی از بیماری قلبی یا ریوی است.
اختلال در انتشار
حتی اگر جریان هوا و جریان خون به خوبی برقرار باشد، گاهی اوقات عبور اکسیژن از ریهها یا همان انتشار، به رگهای خونی دشوار است. اختلال انتشار میتواند ناشی از زخم شدن شش یا بیماریهایی باشد که جریان خون بین قلب و ریه را مختل میکنند.
اکسیژن محیطی کم
اگر اکسیژن کافی در هوای اطراف شما برای تنفس وجود نداشته باشد، خون نمیتواند اکسیژن مورد نیاز برای عملکرد بدن را دریافت کند. مکانهایی که در ارتفاعات قرار دارند نسبت به مکانهایی که در ارتفاعات پایینتر هستند، اکسیژن کمتری در هوا دارند.
راههای تشخیص افت اکسیژن خون
برای تشخیص هیپوکسمی، پزشک متخصص یک معاینه فیزیکی برای آگاهی از شرایط قلب و ریهها انجام میدهد. ناهنجاری در این اندامها میتواند نشانهای از کم بودن اکسیژن خون باشد. پزشک همچنین ممکن است بررسی کند که آیا پوست، لبها یا ناخنهای بیمار آبی به نظر میرسند یا خیر. برخی از آزمایشهای موردنیاز جهت بررسی شرایط میتواند شامل موارد زیر باشد:
پالس اکسیمتری: حسگری که روی انگشت بیمار قرار میگیرد، میزان اکسیژن خون را اندازهگیری میکند. پالس اکسیمتری بدون درد و غیر تهاجمی است.
آزمایش ABG:در این روش یک سوزن برای گرفتن نمونه خون از مچ دست، بازو یا کشاله ران برای اندازه گیری سطح اکسیژن در خون استفاده میشود.
تست پیاده روی شش دقیقهای (6MWT): سطح اکسیژن بیمار براساس میزان مسافتی که میتواند روی یک سطح صاف در شش دقیقه راه برود، مشاهده و بررسی میشود. این آزمایش به ارزیابی عملکرد ریه و قلب کمک میکند.
شناخت و بررسی به موقع علائم کاهش اکسیژن خون بسیار اهمیت دارد، زیرا به درمان مناسب و موفقیتآمیز آن منجر میشود. در صورتی که هریک از علائم بیان شده در این مقاله را احساس کردید، لازم است در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید.
نظرات