قلب که وظایف بسیار مهمی در خون رسانی به بافتها و اندامهای بدن دارد، از سه لایه اصلی تشکیل شده است. لایه داخلی این لایهها آندوکارد، لایه بیرونی پریکارد و لایه میانی میوکارد نامیده میشود. میوکارد لایهای است که وظیفه انقباض و شل شدن قلب را بر عهده دارد و عضله قلب را تشکیل میدهد. بنابراین، التهاب میوکارد میتواند عواقب جدی و تهدید کننده زندگی ایجاد کند. باکتریها، قارچها، برخی بیماریهایی که بر سیستم ایمنی تأثیر میگذارند و داروها، معمولاً ویروسها، میتوانند باعث التهاب قلب شوند. در این مقاله به بررسی بیشتر این بیماری پرداختهای. با ما همراه بمانید.
التهاب قلب (میوکاردیت) چیست؟
التهاب قلب یک بیماری نادر است که همه گروههای سنی را درگیر میکند و توانایی قلب برای پمپاژ خون را مختل میکند. در نتیجه این فرآیند انقباض و انبساط در قلب، فعالیت الکتریکی رخ میدهد. این فعالیت که حاوی دادههایی در مورد ریتم قلب است، می تواند با دستگاهی به نام ECG (الکتروانسفالوگرام) ثبت شود. ECG به سیگنال الکتریکی که از قلب میرسد اجازه میدهد تا توسط پزشک ثبت و ارزیابی شود. التهاب قلب بر این فعالیت الکتریکی تأثیر میگذارد که میتواند توسط ECG کنترل شود و با علائم مختلفی مانند بینظمی ریتم قلب، تپش قلب و تنگی نفس ظاهر شود.
علائم التهاب قلب (میوکاردیت) چیست؟
بیماریهای قلبی میتوانند در طول سالها تا حد مشخصی پیشرفت کنند، بدون اینکه علائمی نشان دهند. التهاب قلب میتواند به آرامی و ناگهانی و بدون هیچ علامتی ایجاد شود. اگر بدون علامت پیشرفت کند، ممکن است منجر به نارسایی شدید قلبی و در برخی موارد مرگ ناگهانی میشود. علائم التهاب عضله قلب را میتوان با برخی بیماریها مانند آنفولانزا و ذاتالریه اشتباه گرفت. علائم ممکن است بسته به شدت التهاب و فرد متفاوت باشد. برخی از علائم علائم التهاب قلب به شرح زیر است:
رنگ کم رنگ پوست
تب و به دنبال آن لرزهای مرتبط با تب
دردهای عضلانی و مفاصل
کاهش اشتها
حالت تهوع، استفراغ و خستگی مرتبط
کاهش وزن بدون دلیل
ادم در پاها
تورم در شکم
سرفه
تنگی نفس
غش کردن
درد قفسه سینه
گلو درد
سردرد
اسهال
اختلالات ریتم قلب
علت التهاب قلب چیست؟
عوامل زیادی وجود دارند که میتوانند باعث التهاب عضلات قلب شوند. شایعترین آنها علل عفونی هستند. عواملی که میتوانند باعث عفونت شوند را میتوان به دو گروه تقسیم کرد. ویروسها و باکتریها. رایجترین آنها ویروسها هستند. آنفولانزا و سرماخوردگی از عفونتهای ویروسی شایع هستند.
با این حال، میوکاردیت باکتریایی اخیراً کمتر شایع شده است. ترپونما پالیدوم که به عنوان عامل ایجاد کننده سیفلیس شناخته میشود و باکتری بورلیا که باعث بیماری لایم میشود از جمله علل التهاب قلب هستند. برخی از قارچها و انگلها مانند مالاریا نیز میتوانند باعث میوکاردیت شوند. علاوه بر همه اینها، برخی از مواد شیمیایی، داروهایی که اثرات سمی ایجاد میکنند، مصرف الکل، مارگزیدگی، مصرف دارو، شیمی درمانی و پرتودرمانی نیز از علل میوکاردیت هستند.
بیماریهای خودایمنی مانند لوپوس یا روماتیسم مفاصل، که از نظر پزشکی به عنوان آرتریت روماتوئید شناخته میشود، که میتواند باعث واکنش در بدن شوند و به بیماری پروانهای معروف است که با بثورات قرمز روی پوست مشخص میشود، نیز میتواند باعث میوکاردیت شود. داشتن سیستم ایمنی قوی مبارزه با برخی عوامل را آسانتر میکند. بنابراین، افراد با سیستم ایمنی پایین نمیتوانند به طور موثر با میکروبها مبارزه کنند و تشکیل بیماری آسانتر میشود.
چگونه میتوان التهاب عضله قلب را تشخیص داد؟
بیماریهای قلبی معمولاً با گذشت زمان پیشرفت میکنند و علائم را به طور ناگهانی نشان میدهند. به همین دلیل فاکتورهای ژنتیکی برای تشخیص این بیماری در ابتدا بررسی میشوند. مرحله اول تشخیص التهاب قلب، اغلب شامل ارزیابی و ثبت سابقه سلامتی بیمار و انجام معاینه فیزیکی است. پس از این روشها، ممکن است برخی از آزمایشات توسط متخصص قلب بسته به فرد درخواست شود. این معاینات به شرح زیر است:
آزمایش خون: عفونتهای مرتبط با التهاب عضله قلب را میتوان با آزمایش خون بررسی کرد. در این آزمایش افزایش آنزیمهای قلبی مانند تروپونین و CK-MB در بین مقادیر اندازه گیری شده مشاهده میشود. جدای از اینها، میزان رسوب، CRP و پروکلسی تونین ممکن است بالا باقی بماند.
ECHO سطحی (اکوکاردیوگرام ترانستوراسیک): مشاهده حفرههای قلب و ساختار دریچهها و ارزیابی عملکرد قلب توسط این آزمایش ارائه میشود.
ECG (الکتروکاردیوگرام): نظارت بر فعالیت الکتریکی قلب توسط این آزمایش انجام میشود.
اشعه ایکس قفسه سینه: مشکلات ریوی که علائم مشابه التهاب عضلات قلب را ایجاد میکنند را میتوان از طریق اشعه ایکس قفسه سینه تشخیص داد.
هولتر: هولتر قلب دستگاهی است که میتوان آن را به صورت خارجی به بیمار متصل کرد و از آن خارج کرد تا ریتم قلب را کنترل کند.
همچنین میتوان با کمک یک سوزن نازک از بیمار نمونه مایع پریکارد گرفته و برای آنالیز در آزمایشگاه فرستاد.
روشهای درمان التهاب قلب
اگر التهاب عضله قلب به دلیل عفونت ایجاد شود، درمان دارویی در مرحله اول اعمال میشود. این داروها که اغلب به صورت خوراکی مصرف میشوند، از عملکرد ماهیچه قلب حمایت میکنند و به جلوگیری از آریتمی کمک میکنند. علاوه بر این، داروهای ادرارآور ممکن است برای تسهیل دفع ادرار، کاهش ادم و افزایش دفع تجویز شود. در موارد خفیف، معمولاً با استراحت و دارو میتوان به بهبودی کافی دست یافت در موارد شدید، بستری شدن در بیمارستان و درمان ممکن است ضروری باشد. در طول فرآیند بستری شدن در بیمارستان، اغلب یک دسترسی عروقی ایجاد میشود و داروها از این طریق برای اطمینان از تداوم درمان تجویز میشوند در موارد التهاب شدید، ممکن است به روشهای درمانی مانند دستگاه های کمکی بطنی و پمپ آئورت نیاز باشد. پیوند قلب، که آخرین گزینه درمانی است، ممکن است در بیمارانی که با درمانهای دیگر بهبود نمییابند، در نظر گرفته شود.
چگونه از خود در برابر التهاب عضله قلب محافظت کنیم؟
روش حفاظتی اولیه جلوگیری از عفونت است. واکسیناسیون سالانه آنفولانزا در گروههای در معرض خطر ممکن است در این زمینه مفید باشد. همچنین توصیه میشود از واکسیناسیون بیماریهایی مانند سرخجه، کرونا، اوریون، هپاتیت A و B غافل نشوید. اجتناب از تماس با افراد مبتلا به آنفولانزا و توجه به بهداشت دست بسیار مهم است. روشهای محافظت در برابر بیماریهای مقاربتی باید تحقیق و اجرا شود. شما باید از استرس دوری کنید، استراحت کافی داشته باشید و از کارهایی که قلب شما را تحت فشار قرار میدهد اجتناب کنید. یک عادت غذایی سالم و منظم و یک سبک زندگی عاری از سیگار و الکل باید اتخاذ شود.
نظرات