تفاوت سکته قلبی با آنژین

اغلب افراد آنژین صدری را با سکته قلبی (انفارکتوس میوکارد -MI) مرتبط می‌دانند، اما تفاوت‌های اندکی بین این دو بیماری وجود دارد. در این بخش به بررسی تفاوت سکته قلبی با آنژین می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

تفاوت سکته قلبی با آنژین

آنژین صدری یا آنژین قلبی، زمانی در عضله قلب رخ می‌دهد که جریان خون کافی به قلب وجود نداشته باشد. اگر عضله قلب خون کافی دریافت نکند، تأمین اکسیژن و مواد مغذی آن ناکافی است. این یک علامت هشدار است که به بدن شما می‌گوید در زمانی که مصرف اکسیژن زیاد است، سرعت خود را کاهش دهد.

آنژین صدری می‌تواند توسط فعالیت‌هایی که باعث می‌شود قلب شما سخت‌تر و سریع‌تر کار کند، مانند ورزش بدنی، سیگارکشیدن، وعده‌های غذایی زیاد یا استرس ذهنی و عاطفی ایجاد شود. بسیاری از افرادی که آنژین را تجربه می‌کنند با رویداد‌ها، محرک‌ها، دفعات و سطح فعالیت خود آشنا هستند. آنژین صدری معمولاً چند دقیقه طول می‌کشد، اما گاهی اوقات می‌تواند تا چند ساعت ادامه پیدا کند.

از نظر تفاوت، آنژین، کاهش موقت جریان خون به قلب است در حالی که سکته قلبی، انسداد ناگهانی و دائمی جریان خون به قلب می‌باشد. سکته‌های قلبی شدیدتر هستند، طول می‌کشند و باعث آسیب دائمی به ماهیچه‌های قلب می‌شوند، در حالی که درد قفسه سینه ناشی از آنژین با استراحت یا دارو برطرف می‌شود و آسیب دائمی به عضلات قلب وارد نمی‌کند. هم سکته قلبی و هم آنژین می‌تواند با سوءهاضمه، حالت تهوع، تعریق و اضطراب همراه باشد.

آنژین صدری وضعیتی است که با احساس خفگی مشخص می‌شود و برخلاف سکته قلبی معمولاً آسیب جبران‌ناپذیری به میوکارد وارد نمی‌کند.

سکته قلبی حاد میوکارد یک اورژانس پزشکی است و مداخله پزشکی سریع جان بیمار را نجات می‌دهد. آنژین صدری یک اورژانس پزشکی نیست، اما این بدان معنا نیست که باید آن را دست‌کم گرفت.

تفاوت سکته قلبی با آنژین صدری از نظر علت

درد قفسه سینه یا آنژین صدری ناشی از کاهش عرضه خون و اکسیژن به قلب است که در بیشتر موارد به دلیل باریک شدن یک یا چند شریان کرونر (رگ‌های شریانی که خون و غذا را به قلب می‌رسانند) اتفاق می‌افتد.

این تنگی‌ها، زمانی که از 70 درصد عروق خونی فراتر می‌روند، قابل‌توجه هستند و ناشی از تصلب شرایین می‌باشند، یعنی به علت تجمع لیپیدها در داخل دیواره‌های عروق کرونر اتفاق می‌افتد.

آنژین صدری می‌تواند منجر به انفارکتوس میوکارد شود، یعنی مرگ بخشی از بافت قلب به دلیل عدم وجود خون یا کاهش بیش از حد خون به آن ناحیه.

درد قفسه سینه علامتی است که همیشه باید به ما هشدار دهد، به ویژه در افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند.

حمله قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که یک یا چند شریان که خون غنی از اکسیژن را به قلب می‌رسانند، مسدود می‌شوند؛ این شریان‌ها، شریان‌های کرونری نامیده می‌شوند و مانند یک تاج، قلب را احاطه کرده‌اند. با گذشت زمان یکی از شریان‌های کرونر به دلیل تجمع کلسترول می‌تواند باریک شود، این تجمع (معمولاً به عنوان پلاک شناخته می‌شود) که در شریان‌های سرتاسر بدن تجمع می‌کند، آترواسکلروز نامیده می‌شود.

در پایه حمله قلبی معمولاً یکی از این پلاک‌ها وجود دارد که پاره می‌شود و در جایی که پارگی وجود داشت، لخته خون تشکیل می‌شود. اگر لخته به اندازه کافی بزرگ باشد، می‌تواند جریان خون را که از شریان عبور می‌کند، مسدود کند.

علت کمتر شایع حمله قلبی، اسپاسم شریان کرونر است که جریان خون بخشی از عضله قلب را قطع می‌کند. داروهایی مانند کوکائین می‌توانند باعث اسپاسم‌های بسیار تهدیدکننده زندگی شوند.

تفاوت سکته قلبی با آنژین صدری از نظر علائم

علائم آنژین صدری و سکته قلبی در برخی موارد مشابه به هم هستند؛ اما تفاوت‌های کلی نیز دارند.

علائم آنژین صدری

شایع‌ترین علامت این بیماری، درد قفسه سینه است که معمولاً منقبض می‌شود. در این موارد، فرد مبتلا به آنژین، احساس درد شدیدی می‌کند که گویی قفسه سینه در حالت بدی قرار دارد. معمولاً افزایش تدریجی شدت درد و به دنبال آن کاهش تدریجی درد وجود دارد.

در برخی موارد درد می‌تواند به بازوی چپ در سمت اولنار، به انگشتان دست و گاهی به فک، گلو و معده گسترش یابد. درد ناشی از آنژین تحت تأثیر تنفس یا وضعیت بدن قرار نمی‌گیرد.

به طور کلی، این علامت در اثر فعالیت بدنی، هوای سرد، استرس و سایر شرایطی که در آن انرژی مورد نیاز قلب در مقایسه با شرایط استراحت به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد، تشدید می‌شود. در موقعیت‌های کمتر جدی، این درد با استراحت کاهش می‌یابد یا به‌سادگی ناپدید می‌شود. تجویز تری نیترین در بیشتر موارد درد را تسکین می‌دهد. سایر علائم مشخص اما نه همیشه آشکار آنژین صدری، عبارت‌اند از:

• تنگی نفس با احساس خفگی
• تعریق
• حالت تهوع
• استفراغ

این علائم منحصر به آنژین نیستند که گاهی اوقات می‌توانند با سایر آسیب‌شناسی‌هایی که با علائم مشابه مشخص می‌شوند، اشتباه گرفته شوند. به‌عنوان‌مثال، رفلاکس معده به مری می‌تواند باعث ایجاد درد رترواسترونال مشابه آنژین شود. به همین ترتیب، گردن درد می‌تواند به شانه‌ها و بازوها سرایت کند، همان‌طور که در برخی از افراد مبتلا به آنژین اتفاق می‌افتد. قولنج صفراوی، اسپاسم مری، زخم معده (محل معده) و سندرم‌های درد روماتولوژیک عفونی نیز می‌توانند باعث درد قفسه سینه شوند.

علائم سکته قلبی

شایع‌ترین علامت حمله قلبی یا سکته قلبی درد یا ناراحتی قفسه سینه است. بیشتر حملات قلبی باعث ایجاد پیچ‌وتاب در مرکز قفسه سینه می‌شود که برای چند دقیقه طول می‌کشد یا از بین می‌رود و سپس برمی‌گردد. این ناراحتی می‌تواند شامل احساس فشار، درد و احساس تورم در قلب باشد.

علائم آنژین می‌تواند شبیه علائم سکته قلبی باشد. درد قفسه سینه‌ در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر معمولاً زمانی که فعال هستند، رخ می‌دهد و نشانه‌ای از آنژین است. درد ناشی از آنژین معمولاً فقط چند دقیقه طول می‌کشد و با استراحت ناپدید می‌شود. اگر درد ناشی از آنژین ناپدید نشود یا به روشی متفاوت از حد معمول ظاهر شود (مثلاً بیشتر اتفاق می‌افتد یا در حالت استراحت رخ می‌دهد) می‌تواند نشانه‌ای از سکته قلبی باشد و بیمار باید فوراً توسط پزشک معاینه شود.

برخی از حملات قلبی ناگهانی و شدید هستند و اما بعضی از علائم نیز می‌توانند به آرامی و با درد خفیف و آزاردهنده شروع شوند. اغلب کسانی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، مطمئن نیستند که چه اتفاقی می‌افتد و قبل از درخواست کمک، مدت زمان خیلی طولانی منتظر می‌مانند. در اینجا برخی از علائم اولیه وجود دارد که ممکن است نشان‌دهنده شروع سکته قلبی باشد.

علائم اولیه سکته قلبی عبارت‌اند از:

• فشار، درد یا سوزش در مرکز قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول بکشد.
• درد فراتر از قفسه سینه تا شانه، بازو، پشت و حتی دندان‌ها و فک گسترش می‌یابد.
• افزایش دوره‌های درد قفسه سینه
• درد طولانی مدت در قسمت بالای شکم
• تنگی نفس
• تعریق
• احساس خستگی قریب‌الوقوع
• غش‌کردن
• حالت تهوع و استفراغ
• درد شکم یا دل‌درد
• پوست مرطوب
• سبکی سر یا سرگیجه

علائم و نشانه‌های سکته قلبی در زنان می‌تواند متفاوت و کمتر از آنچه در مردان رخ می‌دهد، باشد. به طور کلی، هر چه علائم و نشانه‌های بیشتری را تجربه کنید، احتمال حمله قلبی بیشتر می‌شود. از سوی دیگر، برخی افراد هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند.

سکته قلبی می‌تواند هنگام کار یا بازی، در حالت استراحت یا در حال حرکت و هر زمان دیگری رخ دهد. برخی از حملات قلبی ناگهانی رخ می‌دهد، اما بسیاری از افرادی که قبلاً سابقه حمله قلبی داشته‌اند، ممکن است علائم هشداردهنده را ساعت‌ها، روزها یا حتی هفته‌ها قبل تجربه کنند. یک پیش‌بینی‌کننده حمله قلبی ممکن است درد مکرر قفسه سینه (آنژین) باشد که با تلاش تشدید می‌شود و در حالت استراحت تسکین می‌یابد. آنژین صدری ناشی از کمبود موقت خون‌رسانی به قلب است که به عنوان “بیماری ایسکمیک قلب ” نیز شناخته می‌شود.

یاد بگیرید که علائم سکته قلبی را تشخیص دهید، اما این را به‌خاطر داشته باشید: حتی اگر مطمئن نیستید که علائم شما، نشان دهنده حمله قلبی است یا خیر، به‌هرحال به اطرافیان خود بگویید و علائم خود را به پزشک گزارش دهید.

تفاوت سکته قلبی با آنژین از نظر درمان

همانطور که چندین بار ذکر شد، موفقیت درمانی سکته قلبی بیش از همه به‌سرعت خبر دادن فرد به اطرافیان و پزشک بستگی دارد.

به همان اندازه مهم این است که افرادی که قبلاً در گذشته دچار حمله قلبی شده‌اند، دستورالعمل‌های دریافتی از پزشکان را با جدیت دنبال کنند که ممکن است در اولین علائم حمله قلبی جدید، مصرف نیتروگلیسیرین یا آسپرین را توصیه کنند.

برای درمان آنژین صدری و سکته قلبی مانند هر بیماری دیگری، قبل از هر چیز توصیه می‌شود اقدامات غیردارویی با هدف اصلاح سبک زندگی و از بین بردن عوامل خطر ذکر شده در بالا اتخاذ شود. هر گونه آسیب‌شناسی مستعد‌کننده پس از آن درمان می‌شود (فراموش نکنیم که آنژین فقط بیان یک بیماری است).

از رایج‌ترین دارو‌های آنژین صدری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آسپرین و به طور کلی عوامل ضد پلاکتی
• نیترات‌ها
• مسدود‌کننده‌های بتا
• مسدود‌کننده‌های کانال کلسیم

از رایج‌ترین داروهای سکته قلبی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آسپرین
• ترومبولیتیک‌ها
• مهارکننده‌های تجمع پلاکتی که عبارت‌اند از کلوپیدوگرل (Plavix®) Ticagrelor (Brilique®) و سایرین به نام مهارکننده‌های گیرنده پلاکت IIb/IIIa.
• سایر داروهای رقیق‌کننده خون به بیمار حمله قلبی به‌احتمال زیاد داروهای دیگری مانند هپارین داده می‌شود تا خون کمتر «چسبنده» شود و کمتر مستعد تشکیل لخته‌های خونی خطرناک باشد. هپارین به صورت داخل وریدی یا تزریق زیر پوستی تجویز می‌شود و معمولاً در چند روز اول پس از حمله قلبی استفاده می‌شود.
• داروهای مسکن
• نیتروگلیسیرین
• مسدودکننده‌های بتا یا بتابلوکرها
• داروهای کاهش‌دهنده کلسترول به‌عنوان‌مثال می‌توان به استاتین‌ها، نیاسین، فیبرات‌ها و جداکننده‌های اسید صفراوی اشاره کرد.

جراحی و سایر روش‌های مداخله‌ای

در جدی‌ترین موارد، مداخله‌ای مورد نیاز است که می‌تواند از طریق پوست (آنژیوپلاستی) یا جراحی (بای پس آئورتوکرونری) برای آنژین انجام شود و علاوه بر موارد ذکر شده برای سکته قلبی ممکن است به بای پس عروق کرونر نیز نیاز باشد.

سکته قلبی و آنژین صدری یک علامت مشترک دارند

در تفاوت سکته قلبی با آنژین، مواردی وجود دارند که ممکن است در ابتدا تفکیک این دو بیماری را از هم دشوار کند.

درد کنار قلب که با شدت و تابش از جناغ به سمت بازو‌ها، ستون فقرات، گردن، فک و حتی حفره معده، مشخص می‌شود. در عین حال، درد باعث تمایز هر دو آسیب‌شناسی قلبی می‌شود. در مورد حمله قلبی، درد در حالت استراحت ظاهر می‌شود و ۳۰-۴۵ دقیقه طول می‌کشد.

 از طرف دیگر، درد آنژین صدری عموماً با انجام فعالیت (ورزش، فعالیت جنسی) ظاهر می‌شود، با استراحت تسکین می‌یابد و بیش از ۲ یا ۳ دقیقه طول نمی‌کشد.

 با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که نوع خاصی از آنژین وجود دارد که به عنوان “ناپایدار” تعریف می‌شود که در آن درد حتی در حالت استراحت نیز می‌تواند ظاهر شود.