آنژیوگرافی از راه دست : مزایا و خطرات آن!

آنژیوگرافی مچ دست چیست؟

آنژیو گرافی مچ‌ دست، نوعی روش تصویربرداری پزشکی است که برای بررسی عروق خونی در ناحیه مچ دست و ساعد به کار می‌رود. در این روش، یک ماده حاجب (کنتراست) به داخل عروق خونی تزریق می‌شود و سپس با استفاده از دستگاه اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن، تصاویر دقیقی از عروق تهیه می‌شود. این تصاویر به پزشکان کمک می‌کند تا انسدادها، تنگی‌ها یا دیگر مشکلات عروقی را شناسایی و درمان کنند. آنژیوگرافی مچ دست معمولاً به عنوان بخشی از بررسی‌ها برای ارزیابی مشکلاتی مانند درد مچ دست، اختلالات جریان خون یا پیش از جراحی‌های عروقی انجام می‌شود.

این روش به طور معمول به عنوان یک فرایند غیرتهاجمی و کم‌خطر تلقی می‌شود، هرچند که مانند هر روش پزشکی دیگری، می‌تواند با عوارضی مانند حساسیت به ماده حاجب یا خونریزی جزئی در محل تزریق همراه باشد. پس از انجام آنژیوگرافی، بیمار معمولاً نیاز به استراحت کوتاهی دارد و پس از آن می‌تواند به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد. تشخیص و درمان به موقع مشکلات عروقی در مچ دست می‌تواند از عوارض جدی‌تر جلوگیری کند و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشد.

درمورد تفاوت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی، بخوانید!

مزایای آنژیوگرافی از راه دست

معایب آنژیوگرافی از راه دست

هرچند آنژیوگرافی از راه دست به دلیل مزایای متعددش به عنوان یکی از روش‌های پرطرفدار در تشخیص و درمان اختلالات عروقی شناخته می‌شود، اما این روش نیز با معایبی همراه است که باید با دقت مورد توجه قرار گیرد و در فرآیند تصمیم‌گیری درمانی لحاظ شود. در ادامه برخی از معایب آنژیوگرافی از راه دست را بررسی خواهیم کرد.

محدودیت دسترسی به عروق

برخی افراد به دلیل تنگی یا انسداد در عروق مچ دست، امکان دارد نتوانند از این روش بهره‌مند شوند. در چنین مواردی، پزشک به عروق دیگری مانند عروق کشاله ران برای آنژیوگرافی دسترسی پیدا می‌کند. این محدودیت می‌تواند فرآیند تشخیص و درمان را پیچیده‌تر و طولانی‌تر کند.

خطر آسیب به عروق

هرچند آنژیوگرافی از راه دست به عنوان یک روش کم‌خطر شناخته می‌شود، اما همچنان خطر آسیب به عروق وجود دارد. این آسیب‌ها می‌توانند شامل خونریزی، تشکیل لخته‌های خونی یا آسیب به دیواره عروق باشند. در موارد نادر، این آسیب‌ها می‌توانند نیاز به درمان‌های اضافی داشته باشند و فرآیند بهبودی را طولانی‌تر کنند.

درد و ناراحتی

برخی از بیماران احتمال دارد در هنگام وارد کردن کاتتر یا تزریق ماده حاجب، در ناحیه مچ دست احساس درد یا ناراحتی کنند. اگرچه بی‌حسی موضعی معمولاً این درد را کاهش می‌دهد، اما همچنان برای برخی افراد ناخوشایند است. در موارد خاص، بیمار به داروهای مسکن اضافی نیاز دارد تا درد کمتری احساس کند.

محدودیت در انجام آنژیوگرافی‌های پیچیده

اگرچه آنژیوگرافی از راه دست برای بررسی عروق دست کارآمد است، اما در مواردی که نیاز به بررسی عروق پیچیده‌تر یا گسترده‌تر مانند عروق قلب وجود دارد، این روش کارآمدی کمتری دارد. در چنین شرایطی، پزشک به استفاده از روش‌های دیگر، مانند آنژیوگرافی از راه کشاله ران، نیاز پیدا می‌کند.

نیاز به تخصص بالا

آنژیوگرافی از راه دست نیاز به تخصص و تجربه بالای پزشک دارد. اگر این روش توسط فردی که تجربه کافی ندارد انجام شود، می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود. این امر اهمیت انجام این روش در مراکز پزشکی تخصصی و توسط پزشکان مجرب را برجسته می‌کند تا خطرات و عوارض جانبی به حداقل برسد.

روش انجام آنژیوگرافی از راه دست

برای انجام آنژیوگرافی از راه دست، ابتدا ماده رادیواکتیو به نام کنتراست به عروق دست تزریق می‌شود. این ماده باعث می‌شود که عروق دست و رگ‌های خونی به خوبی قابل مشاهده باشند. در مرحله بعد، دستگاه آنژیوگرافی به عنوان یک دستگاه تصویربرداری استفاده می‌شود. دستگاه آنژیوگرافی شامل یک دسته از دستگاه‌های پرتابل است که برای تصویربرداری از عروق دست به کار می‌رود. این دستگاه شامل یک بخش تزریق کننده و یک بخش تصویربرداری است. در مرحله بعد، پزشک با استفاده از دستگاه آنژیوگرافی، تصاویری از عروق دست برداشته و اختلالات عروقی را تشخیص می‌دهد. پس از اتمام آنژیوگرافی، ماده رادیواکتیو از بدن بیمار خارج می‌شود و بیمار به خانه باز می‌گردد.

در برخی موارد خاص، امکان دارد نیاز به روش‌های تصویربرداری پیشرفته‌تری مانند سونوگرافی داخل عروقی (IVUS)، توموگرافی انسجام نوری (OCT) یا اندازه‌گیری ذخیره جریان کسری (FFR) باشد. تمامی این مراحل معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و بیمار در طول فرایند هوشیار است.

بهتر است بدانید که انجام آنژیوگرافی از راه دست تنها توسط پزشکان متخصص قابل انجام است و بیمار باید پس از انجام آنژیوگرافی، به دستور پزشک خود عمل کند. همچنین، برای انجام این روش تصویربرداری باید به دقت به تمامی دستورالعمل‌های پزشکی پیروی شود.

مراقبت‌های بعد از آنژیوگرافی از راه دست

خطرات آنژیوگرافی از راه دست

حساسیت نسبت به مواد رادیواکتیو

برخی از بیماران امکان دارد نسبت به مواد رادیواکتیو حساسیت نشان دهند. این حساسیت می‌تواند علائمی مانند بی‌حالی، افسردگی، سرگیجه، تب و احتقان را به همراه داشته باشد. در موارد شدیدتر، این حساسیت می‌تواند به واکنش‌های آلرژیک جدی‌تری منجر شود، بنابراین اطلاع‌رسانی دقیق به پزشک در مورد سابقه آلرژی یا حساسیت‌های قبلی بسیار اهمیت دارد.

عوارض آلرژیک

استفاده از مواد رادیواکتیو در آنژیوگرافی می‌تواند منجر به بروز عوارض آلرژیک شود. این عوارض می‌توانند شامل خارش، تورم صورت، سرفه و سرگیجه باشند. در برخی موارد، این واکنش‌ها می‌توانند خطرناک باشند و نیاز به مداخله پزشکی فوری داشته باشند. بنابراین، پیش از انجام آنژیوگرافی، پزشک  آزمایش‌هایی برای ارزیابی حساسیت بیمار به این مواد انجام می‌دهد.

خطر ترومبوز

یکی از خطرات بالقوه پس از آنژیوگرافی از راه دست، تشکیل لخته‌های خونی (ترومبوز) در عروق بیمار است. این لخته‌ها می‌توانند جریان خون را مسدود کرده و باعث تشدید شرایط بیماری شوند. به همین دلیل، مراقبت‌های بعد از آنژیوگرافی بسیار حائز اهمیت هستند و همچنین پزشک داروهای ضد انعقاد خون را تجویز می‌کند تا از این خطر جلوگیری شود.

همچنین درمورد تفاوت ترومبوز و آمبولی ، بخوانید!

کلام پایانی

اگرچه آنژیوگرافی برای تشخیص بیماری‌های مختلف در بسیاری از اندام‌ها استفاده می‌شود، اما اهمیت ویژه‌ای در تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی دارد. آنژیوگرافی، که می‌توان آن را به‌طور ساده به‌عنوان فیلمبرداری از عروق تغذیه‌کننده اندام‌ها توصیف کرد، وقتی برای تصویربرداری از عروق تغذیه‌کننده قلب به کار می‌رود، به آنژیوگرافی کرونر معروف است. این روش به پزشک امکان می‌دهد تا ساختار داخلی عروق را با دقت بررسی کرده و اطلاعات دقیقی درباره وضعیت عروق بیمار به دست آورد. برای اجرای دقیق و موثر این روش، حضور یک متخصص قلب و عروق باتجربه ضروری است. دکتر لعبت رضائیان، با سال‌ها تجربه در زمینه قلب و عروق، توانسته است با بهره‌گیری از دانش و مهارت‌های پیشرفته خود، درمان‌های موثری را بر اساس نتایج آنژیوگرافی برای بیماران تجویز کند. انتخاب بهترین روش درمانی برای بهبود سلامت بیمار، نیازمند دقت و تجربه است.

بیشتر مطالعه کنید: چه مشکلاتی ممکن است بعد از حمله قلبی عروقی اتفاق بیافتد؟