گرفتگی قلب چه علائمی دارد؟! درمان و راه‌های پیشگیری از آن!

قلب روزانه حدود 3000 گالن خون را در سراسر بدن پمپاژ می‌کند. برای رسیدن به این هدف نیاز به تغذیه خوب و اکسیژن دارد. بافت قلب که تغذیه نامناسبی دارد، می‌تواند به مرور زمان عملکرد خود را از دست بدهد و منجر به نارسایی قلبی شود. رگ خونی اصلی که قلب را تغذیه می‌کند، شریان‌های روی سطح قلب به نام عروق کرونر است. این رگ که در اثر پلاک‌های تشکیل شده بر اثر عواملی مسدود می‌شود، باعث می‌شود قلب در سطح کافی تغذیه نشود و نتواند اکسیژن دریافت کند. حمله قلبی در نتیجه گرفتگی عروق کرونر رخ می‌دهد. بیماری عروق کرونر را باید جدی گرفت و نباید از آن غفلت کرد. ما در این مقاله سعی کرده‌ایم به علائم گرفتگی رگ قلب بپردازیم. تا آخر این مقاله همراه ما بمانید.

شایع‌ترین علائم گرفتگی رگ قلب چیست؟

شایع‌ترین علامت گرفتگی رگ قلب، درد قفسه سینه است. همراه با درد قفسه سینه، یک ناراحتی ناشناس در قفسه سینه نیز ممکن است به صورت سنگینی، تنش، فشار، سوزش، بی حسی یا گرفتگی ظاهر شود. بیماران اغلب این علائم را با سوء هاضمه یا سوزش سر دل اشتباه می‌گیرند. درد قفسه سینه که آن را آنژین می‌نامیم، معمولا در قفسه سینه احساس می‌شود. با این حال، گاهی اوقات، آنژین می‌تواند خود را در شانه چپ، بازوها، گردن، پشت و حتی روی چانه شما احساس کند. سایر علائم گرفتگی رگ قلب، عبارت‌اند از:

• تنگی نفس
• تپش قلب
• ضربان قلب سریع‌تر از حد طبیعی
• سرگیجه
• حالت تهوع
• لاغری
• عرق کردن

عوامل خطر گرفتگی رگ قلب چیست؟

عوامل زیادی وجود دارد که باعث گرفتگی رگ قلب می‌شود. از بین این عوامل خطر، 2 عامل اصلی وراثت و سن است که افراد دارای این دو عامل باید کنترل و آزمایشات منظم داشته باشند. افراد بالای 40 سال در مردان و بالای 50 سال در زنان باید هوشیار باشند. جدای از اینها عواملی مانند: فشار خون بالا، کم تحرکی، کلسترول بالا، مصرف سیگار و الکل، استرس، عصبی بودن و افسردگی از جمله عواملی هستند که خطر گرفتگی عروق قلبی را افزایش می‌دهند.

گرفتگی رگ قلب چه عوارضی دارد؟

مهم‌ترین عارضه گرفتگی رگ قلب، سکته قلبی است. حمله قلبی، زمانی رخ می‌دهد که عروق کرونری تغذیه کننده قلب به طور کامل مسدود شده و اکسیژن نتواند به قلب برسد. علامت معمولی بیماری عروق کرونر، فشاری است که در قفسه سینه ایجاد می‌شود و به سمت چپ گسترش می‌یابد و حتی ممکن است به خصوص در افراد مسن یا افراد مبتلا به دیابت، علامتی نشان ندهد. جدای از این، ممکن است علائم دیگری غیر از درد قفسه سینه مانند تنگی نفس، تپش قلب و غش را نشان دهد.

گرفتگی رگ قلبی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

گرفتگی رگ‌ قلب یکی از بیماری‌های جدی قلبی عروقی است. مانند هر بیماری دیگری، تشخیص زودهنگام همیشه مهم است و پیشگیری نیز آسان است. در نارسایی قلبی ناشی از بیماری عروق کرونر، ابتدا تشخیص داده می‌شود و سپس با توجه به شرایط و سابقه بیمار، درمان برنامه ریزی می‌شود. برای تشخیص می‌توان از تست‌های روتین مانند نوار قلب (الکتروکاردیوگرام)، اکوکاردیوگرام، تست استرس، کاتتریزاسیون قلب، آنژیوگرافی و اسکن قلب استفاده کرد.

درمان و پیشگیری از گرفتگی رگ قلب

پیشگیری از گرفتگی رگ قلب (آترواسکلروز) می‌تواند بهبود و حفظ سلامتی قلب شما را تضمین کند. در ادامه، چند راهکار پیشگیری از گرفتگی رگ قلب را بررسی می‌کنیم:

سبک زندگی سالم

رعایت یک سبک زندگی سالم از اهمیت بالایی برخوردار است. برخی از موارد که می‌توانند در پیشگیری از گرفتگی رگ قلب موثر باشند، عبارت‌اند از:

• مصرف یک رژیم غذایی سالم و تنوع بخش که شامل میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، مواد غذایی کم چرب و غیره باشد.
• کاهش مصرف مواد غذایی پرچرب، شیرینی‌ها، نمک و مواد غذایی پرچرب اشباع شده
• انجام فعالیت بدنی منظم و تمرینات ورزشی
• ترک کردن سیگار و محدود کردن مصرف الکل

کنترل فشار خون

بررسی و کنترل فشار خون منظماً می‌تواند در پیشگیری از گرفتگی رگ قلب موثر باشد. اگر فشار خون شما بالاست باید با پزشک خود درباره روش‌های کنترل فشار خون صحبت کنید.

کاهش کلسترول

مصرف غذاهای با کلسترول کم و کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده می‌تواند به کاهش سطح کلسترول خون کمک کند. در صورت نیاز، پزشک شما ممکن است داروهای کاهش کلسترول به شما تجویز کند.

کنترل دیابت

اگر دچار دیابت هستید، حفظ سطح قند خون متعادل و دقیق می‌تواند به پیشگیری از آسیب رگ‌ها کمک کند.

مراجعات دوره‌ای به پزشک

مراجعه به پزشک و انجام بررسی‌ها و آزمایشات پیشگیرانه منظماً می‌تواند به تشخیص زودهنگام احتمال مشکلات رگ قلب کمک کند.

مصرف داروهای توصیه شده

اگر پزشک شما دارویی برای کنترل فشار خون، کاهش کلسترول یا مدیریت دیابت تجویز کرده است، حتماً باید داروها را به طور منظم و مطابق دستور پزشک مصرف کنید. همچنین، در صورت داشتن عوارض یا نگرانی درباره سلامت قلب خود، همواره بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و راهنمایی درمانی مناسب را دریافت کنید.